naar huuuuiiiiissss

Zo.. het duurde even maar daar is mijn eind verhaaltje..
Neem de tijd en lees,…

Maandag ochtend 27 december..
YES NAAR HUISS!!:D:D
Haha.. gek gevoel dat we nu dan echt naar huis gaan..
En ondanks alle sneeuw en alle gecancellde bussen treinen en vliegtuigen en duizendende koffers die we hadden gingen we er vol goede moed tegen aan.
Onze vlucht ging om 8 uur savonds maar door alle gecancelde dingen en de enorme hoeveelheden sneeuw hadden we om 7uur de wekker gezet..
Pff dat was wel vroeg hoor want we hadden tot een uur of 1 lekker zitten tutten..
En ons zitten verlekkeren bij de Amerikaanse muziek van onder andere soulja boy.
Nog eeeven omdraaien en toen naar beneden wat gaan eten.
We wilden even rustig met zn twee eten en niet met de kids en ouders en nieuwe au pair erbij.
Dus lekker even eitje gekookt en toen met een kopje thee gewacht tot de ouders naar beneden kwamen.
Ik denk dat als we dat niet hadden gedaan dat ze gwn weg waren gegaan naar hun werk,.
Maargoed dus hun kwamen al rennend en vliegen naar beneden, Jess nam nog wel even de tijd om me te bedanken en een goede terug reis te wensne.
Maitin zei gwn in t algemeen tegen iederen bye im of to work.
Ok houdoe tot nooit meer terug ziens.
Daarna zijn Beracha en ik naar boven gegaan nog alle laatste dingentjes pakken en de koffers naar beneden sjouwen..
Ik had er op dat moment 2 en beracha had er eentje..
Nog even de nieuwe au pair gedag en succes wensen en de kids ook.
Gek genoeg had ik daar totaal geen moeite mee,.. ook de kids niet.
Benjamin had natuurlijk heelmaal niet door wat er aan de hand was.
Matthew wel en die zei ook dat ie me ging missen en dat ie van me hield..
Schattig en k moest even een beetje slikken maar daarna was t ook echt klaar.
Toen we buiten kwam was er zeker een halve meter sneeuw.. het stukje van de trap naar de stoep vergde al een hoop moeite dus besloten we maar een taxi te pakken vanaf t huis naar t station.
Na een 3x zo lang durende rit dan normaal bij t station aan gekomen.
Eigenlijk zouden we dus de bus pakken, helaas reed ie niet dus gingen we maar op de goede hoop na t station in de hoop dat er een trein ging.
En die ging, we konden kiezen een trein die 3uur duurde en iets minder duur was of een trein die in anderhalf uur was en 3dubbele kosten..
Aangezien we al op budget leefde en die goedkope trein voor ons al duur was kozen we voor de goedopen lange trein aangezien we nog 10uur de tijd hadden om ons vliegtuig te halen.
We hadden geen idee hoe of wat dus gingen we rond vragen, een paar soort van politieagenten hadden ons uitgelegd waar je je treinkaartje kon halen..
Nog even wat eten gehaald voor onderweg en geïnformeerd naar ons perron waar de trein zou gaan.
De man achter de balie (die na alle chaos zo vriedelijk mogelijk probeerde te zijn) legde ons uit dat we na perron 3 moesten en dat de trein zo wel zou komen want die was 20min vertraagd.
Helaas werden die 20min steeds langer en toen ging ie over op de volgende trein,.
Net de NS dus..:P
Gelukkig hadden we een chipje te eten en waren wij toch overvrolijk omdat we naar huis gingen.
We hadden zo iets of dat vliegtuig nou gaat of niet, we willen gewoon op tijd op t vliegveld zijn.
Als we maar op t vliegveld komen vind ik t prima, als dan dat vliegtuig morgen of volgende week pas gaat ook prima.. maar dan zijn we iig op t vliegveld.
Dat is beter dan dat t vliegtuig wel gaat maar dat wij er niet waren omdat alles vertraagd was.
Na anderhalf uur gewacht te hebben op die trein was ie er eidenlijk..
De man met wie we die tijd stonden te kletsen hielp mij met me ene koffer..
De trein was aardig vol dus we zaten een beetje krap met die koffers maar t ging prima.
Toen we in New Jersey moesten over stappen moesten we eerst naar boven om te kijken waar en hoelaat de volgende trein ging.
Alle koffers naar boven gesjouwd konden we gelijk weer naar beneden want daar ging de trein.
Dus alle koffers weer naar beneden sjouwen.. toen een aardige meneer mij zag tobben hielp ie me even mee met de roze koffer naar beneden te sjouwen.
Pfieeuw dat scheelde een hoop want die was maar liefst 30 kilo:p
Haha hij zei nog.. wow this on is heavy.. haha yes it was..:P
Toen we op t perron stonden te wachten hadden we nog even tijd, en aangezien we goed onderkoeld waren van dat wachten en die ijskoude trein konden we wel een kopje thee gebruiken..
Dus ik ging even naar de dunkin donut.. toen ik beneden kwam was de trein er opeens..
Dus beracha stond daar en zegt kom rennen de trein is er..
Dus ik gooide de thee neer pakte een koffer en rennen:p
De conducteur riep om dat de trein ging vertrekken , dus ik gilde neee wacht even..
De man wachte maar hij zei heel geergerd, travel on time!!
Tja sorry hoor maar die treintijden van jullie zijn zo vaag..
Naja goed de trein in gerend.. of eigenlijk op,..
Want in america heb je van die tussen stukken tussen de coupes in die gewoon open zijn.
Dat zie je ook altijd in die films.. daar springen ze dan even op als de trein langs rijd haha
Nougoed dus ik stond in dat tussenstuk en bercha kwam met de andere 2 koffers eraan..
Bleef dat kleintje van mijtussen de trein en t perron vast zitten want daar zit zon 25cm ruimte tussen..
Ze vroeg de conducteur tehelpen maar die zei, dont travel with that luggage if you cant travel with it..
Dus k zeg well what else do we have to do.. unfortunately my name isnt paris hilton..
Dus we trokken met zn 2e die koffer de trein op.. brak t hendel af.. dus beracha de koffer gepakt in de hendel en toen ging de trein rijden..
Wij snel de trein in en ik zetten een koffer naast een man neer en de andere koffer ervoor en ging zelf een rij naar voren zitten..
De man keek geergerd maar t kon met niet schelen.
Beracha zat 3rijen naar achteren want er was niet meer plek..
Toen kwam die saggo conducteur weer.. die roze koffer mocht daar niet staan.
Bij beracha was er nog wel plek dus die ingebouwd haha..
Nog steeds konden wij wel om alles lachen.
Beracha zat bij twee meiden.. te kletsen..
Ik heb lekker een muziekje op gezet en een beetje geslapen.
Toen we er bijna waren was er een plekje bij beracha vrij en ben ik daar gaan zitten..
Toen er dus weer uit met de drie koffers.. gelukkig ging dat wat makkelijker..
Toen waren we dus in New York.. ondertussen was t 2uur.. om half 10 waren we van huis weg gegaan. Op Pennstation hebben we even een Starbucks opgezocht en even zennnnn..
Lekker een kopje koffie en t thuisfront informeren..
Ondertussen was me tel afgesloten en kon ik dus alleen met wifi met me ipod op internet.
Daar kwam Kirsten heen, en die heeft de andere 2 koffers van Beracha gebracht..
In totaal hadden we toen dus 5 koffers met zn 2en..
Hoe gingen we dat doen.. najah agh dat zagen we zo wel..
Nog even onze waarschijlijk laatste Amerikaanse caramel macchiato opdrinken en internetten.
Ik ging informeren over bussen en toen kwam Beracha een meisje uit haar au pair groep tegen…
Ze heeft een tijd met hun zitten praten en ik heb gemaild en over een bus of taxi opgezocht.
Toen ze weg gingen zeiden ze gedag.. ik ving iets op over dat ze naar JFK vliegveld moestne en met de taxi zouden gaan..
Toen dacht ik.. how even.. jullie gaan de zeflde kant op..?
Waarom delen we geen busje of taxi..
Dus dat was een goed idee.. en een van die meiden pakte ook een koffer van Beracha wat ook niet geheel vervelend was..:P
Toen we buiten kwamen was er een HEEEEELE HOOP sneeuw..
Mensen die er letterlijk doorheen kropen met tassen en koffers en alles.
Toen we dat zagen zei ik ok.. k ga dus niet met een taxi,
Ten eerst was t echt CHAOS en ten tweede stond er zooooon lange rij voor de taxi’s.
De taxi’s zouden nu zeker het dubbele rekenen of de meter aan zetten naar JFK en dat gaat een hoop geld kosten.
Dus ik zei we gaan met de metro.. Beracha vond t een goed idee..
Om een lang zijkverhaal kort te maken.. vonden die engelse meisjes t een mninder goed idee..
Waren bang dat die vast zou komen te zitten ivm de sneeuw..
Naar 200x gezegd te hebben dat er GEEN sneeuw ONDER de grond is.. gingen ze mee.
Toen gingen ze nog 20 keer vragen of ik wel wist hoe we daar moesten komen.
Ja ik reis elke dag van nyc naar jfk.. natuurlijk weet ik dat niet..
Maar er zijn genoeg mensen die dat wel weten.. gewoon vragen dan kom je wel ver..
Ik belde nomi even om te vragen hoe ze dat vorige week had gedaan.
Ze had de E trein richting Jamaica genomen en daar overstappen op de Air train naar JFK station..
Dus k zeg oke opzoek naar de E train die uptown gaat..
We wilden terug pennstation in deed de roltrap t niet..
Dus wij 4meisjes met 7koffers de trap af strompelen..
Ik vond t best grappig.. dus lag ook helemaal slap op de trap..
Letterlijk want damn die koffers sleepte mij gewoon naar beneden.
Nu was er weer een lieve jongen die me even hielp.. thank god weer met de roze koffer..
Hij keek eens naar onze parade en vroeg waar we heen moesten.
Dus ik vertelde de E train maar geen idee waar die is..
Dus hij zei oh ik wijs jullie de weg wel..
Dus wij heel Pennstation achter hem aangerend met al onze koffers..
En toen kwamen we bij de E train..
Kreeg 1 van die engelse meisjes een telefoontje dat hun vliegtuig niet meer ging..
2 vloekende met spullen gooiende meisjes.. hahha
Ik kon me lach niet inhouden.. damn wat een aanstellers waren dat..
Ze twijfelde ofze nog wel naar t vliegveld zouden gaan..
Ik zeg ik ga na de wc.. en als ik trg kom gaan wij.. en moeten jullie maar kijken wt jullie doen.
Toen k terug kwam gingen hun niet mee ze gingen trg na huis..
Prima.. bedankt voor de koffer sjouwen haha..
Nog steeds konden beracha en ik de lol er wel van in zien en we werden eigenlijk alleen maar meliger..
Maargoed toen dus met 5koffers en we waren met zn tweeen.
En die groene koffer had dus geen hendel meer.. lullig..
Gelukkig had ie wel 4 wielen en kon die dus rechtopstaand rollen.
Dus beracha en ik allebei in iedere hand een koffer.. en de groene schopte ik steeds verder naar voren.. we moesten namelijk van de ene nar de andere kant van t perron lopen want daar kwam de trein aan.. na 10x bijna die koffer van het perron geschopt te hebben kwamen we bij de plek waar de trein aan kwam aan.. en we vonden dat we er wel leuk uitzagen met al die koffers.
K had een roze en een groene, en beracha een roze blauwe en witte..
We vroegen een vrouw een foto te maken van ons met onze koffers.. en daarna raakte we aan de praat.
Zij moesten ook naar Jamaica en ze vroeg of ze ons anders moest helepen met de koffers in de metro te krijgen.
Dat was heel fijn.. dus pa en ma pakte allebei een koffer en dat scheelde voor ons een hele hoop.
Toen hadden we alle koffers om een paal heen gezet en zelf daar ook bij gaan staan in de metro, een hoop mensen keken ons een beetje lelijk aan.. want we namen natuurlijk een hoop plek in beslag.. maarja jammer voor hun:P
Ondertussen rolde dat groene koffertje met die 4 wielen iedere keer overal heen en we hadden onze handen vol aan de ander koffers..
Toen zei ene hele aardige jongen ik hou m wel tegen met me voet..
Aaah wt lief.. hihi en beracha en ik maar kletsen in t nederlands
En we hadden de grootste lol.. tot nog meer ergernis van sommige mensen..:P
En dat vonden wij alleen nog maar grappiger..:P
Toen we er bijna waren vroeg dat gezin weer of ze ons moesten helpen met de koffers eruit te halen..
Dus dat vonden we ook wel een goed idee..
Dus pa en ma en zoon weer een koffer gepakt en ik hielde de metro deuren voor hun open omdat hun een halte verder moesten..
Beracha en ik bleven daarna even wachten tot alle menigte weg was omdat we nogal een optocht waren:P
Ondertussen gingen de deuren van de metro weer open en moest iedereen eruit..
De familie praatte met een jongen die ook een halte verder moest.. hoe ze er nu moesten komen.
Het probleem was.. vanaf hier ging de metro naar buiten.. maar dat niet omdat de uitgang dicht was met sneeuw.. hahaha lullig…
Dus die jongen legde hun uit hoe ze met een andere trein naar waar ze heen moesten konden komen..
Toen vroeg ik gelijk aan hem of hij ook wist hoe we naar de Air train moesten.
Hij zei dat dat vlak bij elkaar was en dat we allemaal wel met m mee konden lopen.
Dus de moeder zei ok guys everyone a suitcase.. haha
En Fred (zo heette die kwamen we later achter:p) pakte er ook een dus hadden we zelf ook allebij nog maar 1koffer.. pfieuw dat scheelde weer even..
Toen t gezin naar hun trein gebracht bedankt en afscheid genomen en naar onze trein gelopen..
Toen kwamen we er achter dat die dus niet reed..
Toen zijn we naar buiten gegaan om een taxi te pakken naar t vliegveld.
Dat was 200x makkelijker gezegd dan gedaan..
Wat een CHAOS was het daar.. oooooveral mensen met koffers.. overal autos en bussen en vooral heeeeeeeel veeeeel sneeuw.
Helaas heb k geen foto ervan gemaakt.. omdat t zooo koud was en zooo stormde..
Waarschijnlijk had je toch neits gezien ivm met de sneeuwstorm.
Fred ging voor ons een taxi zoeken.. dat ging dus niet werken..
De sneeuw was daar zeker een meter hoog. Mensen kropen er weer doorheen
Ik stond tot over me knieuwen in de sneeuw en Fred die was maar voor ons aant zoeken.
Na een half uur had hij een ander idee. Hij had zn vader gebeld om hem op te halen want hij kwam zelf ook nergens.. toen heeft ie gevraagd of we mee konden rijden en of die vader ons naar t vliegveld kon brengen..
HALLLEEELUJAA dat wilde hij.. damn we waren nog nooit zo blij geweest die dag.. haha…
De vader heette ook Fred en was erg aardig.
Dus naar t vliegveld.. alle koffers in zn dikke vette grote SUV en gaan met die banaan,
Onderweg de grootste ongelukken gezien.. hele autos vast in de sneeuw..
De wegen waren sneeuwvrij maar waar normaal een vangrail zit was nu meer dan een meter sneeuw. Echt bizar.
De Freds (:P) hebben ons nog geholpen de koffers op de stoep gezet en toen waren we bij t vliegveld..
YES YES YES, we waren de Freds zo dankbaar.. denk dat we er nog hadden gestaan als zij er niet waren ahahaha…we hebben ze 20dollar gegeven..
Wat ze absoluut niet wilde aannemen maar we zijn weg gelopen ahhaha..
Want we wilde gewoon echt ons bedank laten zien. (sorrykweet soms evne niet hoe ik t in goed NL zeg:P)
Nog gezwaaid.. en toen het vliegveld in..
Beracha moest even pinnen, dat even duurde alleen wat langer.. de moeder ging geld over maken maar dat mislukte.. toen zei ik ik schiet je koffer wel voor.. dat komt wel goed..
Alleen toen we onze koffers gingen inchecken bleek de 3e koffer van Beracha geen 80 maar 125 dollar te zijn.. en dat had ze dus al helemaal niet..
Gelukkig had ik nog wel wat cash op zak en zei ik dat ik t wel voor schoot.
Beracha werd boos en verdrietig want ze was anders geïnformeerd.
Ik dacht how hier gaat t fout.. geprobeerd Beracha te kalmeren en poeslief tegen de vrouw van t vliegveld doen want ik dacht als we boos gaan doen. .. dan gaat ze echt neits door de vingers zien.. wanttt die andere koffers zaten natuurlijk ook over hun gewicht heen..
Vooral mijn roze.. nu zei de vrouw nadat Beracha gekalmeerd was, dat ze er 3kilo uit moest halen en dat de ene dan op gewicht was..
En dat ze de andere koffers met overgewicht door de vingers zag.
Dus hah me trucje werkte..:D:D
Daarna zijn we door de douane heen gegaan.. damn wat een gedoe..
Even waren we vergeten dat we in Amerika waren..
Alles moest af en uit en open en pffff gedoe..
We kwamen nog een NL stel tegen en hebben even met hun staan kletsen.
Die zijn we de rest van de avond nog 10x tegen gekomen..
Maar we hadden ons doel bereikt wij waren iig optijd op t vliegveld..
En ondertussen was de flight nog steeds on time..
We hadden nog geen avond eten op. De hele dag eigenijk alleen wat chips dus we hadden wel zin in mac.
Alleen was daar een meeeega lange rij van hier naar hong kong:P
Want er was een vliegtuig van hong kong een dag vertraagd dus half hong kong zat daar vast.
Geen optie want over een half uur gingen we boarden.. even snel een bagel bij Starbucks gehaald en toen die opgegeten.
Om 1 voor 8 stond nog steeds dat de flight on time was.. om 1 over 8 werd i delayed naar half 10..
Oke nouja prima.. MAC DONALDS..:p HAHA
Dus wij de rij weer in.. en we kwam het nl stel weer tegen.
Het duurde een uur in de rij.. toen snel weer terug naar onze gate want onze flight zou bijna gaan boarden.. toen we daar kwamen was ie weer een half uur vertraagd dus konden we lekker onze mac rustig opeten..
Om 10uur konden we gaan boarden om half 11 waren we in t vliegtuig en om 11uur vertrok die.
Het was een luxe vliegtuig.. elke stoel had een eigen tv scherm, super relaxed.
We hadden allebei een hele muziek album samen gesteld en hebben onze oortjes in gedaan en zijn lekker gaan slapen.
Toen we gignen landen werder we allebei weer wakker en hebben dus bijna 5uur geslapen dat was wel lekker.
Toen waren we in Reykjavik- Ijsland..
Maarja we hadden dus wel 3uur vertraging opgelopen..
Zou onze aangesloten vlucht weg zijn of niet..?
Want ze hadden ons verteld als er meer dan 30mensen zijn die in dat vliegtuig moeten houden ze m tegen.
Maar t vliegtuig was vertrokken zonder ons.. balen..
Gelukkig was er een vrouw die zei dat als je naar Amsterdam moest je met haar mee moest lopen..
Dus zo gezegd zo gedaan, we kregen nieuwe tickets en konden weer boarden.
De vrouw hing een heel verhaal op.. ja ja prima oke..
Goed.. oh wat wacht even.. OSLO..?
We moesten dus via Oslo – Norway vliegen.. haha naja prima..
Als we er maar komen..
We moesten gelijk boarden.
We hadden weer een luxe vleigtuig en we hebben sex and the city gekeken en even wat soort van ontbijt gegeten..
Het was daar half9 sochtends dus dat was een ontbijt met noodles soup.
We hadden nog even een blunder.. toen we in Ijsland aankwamen was t pikke donker..
Na wat rekenwerk kwamen we er achter dat t half9 was.. maar was t dan avond..?
Dus ik zei misschien is ijsland wel dat land waar t inde winter altijd donker is.
Want ik met me topografische kennis wist dat er een land was die dat had maar niet welke:P
Dus ik vraag aan een man hoelaat t is en am of pm.. toen hij zei half 9 am vroeg ik waarom t nog donker was.. dat was dus omdat t er altijd donder was in de winter..
Haha hillarisch.. gek idee maargoed..
Dus lekker film gekeken en gegeten en toen gingen we alweer landen.. was maar 2uur vliegen.
In Oslo aangekomen moesten we 3uur wachten..
Dus gingen w eopzoek naar wifi.. domme mensen daar kenden t niet
En een Starbucks hadden ze niet..
Dus zijn we ergens gaan zitten en hebben we wat gedronken.
Daarna nog beetje geshopt.. kijken kijken niet kopen… enbijde gate gewacht
Toen boarden en dit keer was t niet zo luxe vliegtuig maar we waren ook best moe dus gingen nog maar even slapen.
T was anderhalf uur vliegen en toen we geland waren kwam de stuwardess ons wakker maken haha
Niks van de vlucht gemerkt dus..:P

Toen we aankwamen opschiphol iedereen weer Nederlands.. alle reclame nederlans.. en Nederlandse mensen..
Heel gek..
Nog even op onze koffers gewacht en toen door de deuren heen.. en we zagen allebei gelijk onze ouders staan..
Even lekker janken en een groot voedsel pakket vol lekkere NL dingen van papa gehad..
En toen naar de auto en naar huis gesjeest..
In de auto lekker paprika chips gegeten want dat kennen ze niet in the us..
En alleeeeen maar zitten kletsen met mama roos en mandy..
Een en al gezelligheid gelijk..:D
Thuis lekker macaroni gegeten.. cadeautjes uitgedeeld en gezellig gekletst.
Ik ben tegen half 1 gaan slapen en werd de volgende ochtend om 11uur wakker..
Ik heb totaaal geen last gehad van een jetlag.. helemaal niets dus dat is ideaal..

Toen die dag dacht ik pff aan deze dag gaat noooooit een einde komen, dat ik nu vervolgends alweer anderehalve week thuis ben is heel gek.
De tijd gaat hier 10x zo snel, en ik heb nog niet eens regelmaat haha.. heerlijk.

Ondertussen heb ik al hoop vrienden en vriendinnen weer gezien, ben weer heerlijk uit geweest en damn wat s dat raar.. andere muziek.. blanke mensen.. rare danspasjes.. goedkoper drinken, en iedereen praat nederlands..
Haha alles in bijv de stad veranderd.
De mensen zijn totaal niet veranderd en al ben ik 4maanden weg geweest… het is als of ik nooit ben weg geweest.. heerijk.
Ik ben super blij weer thuis te zijn.. heb absoluut geen spitj van dat ik na the us ben gegaan en al helemaal niet dat k terug ben gekomen.
K heb een super leuke tijd gehad. En als was t gezin (in t begin) aardig het was mijn ding niet.. ik voelde me opgesloten in huis.. geen vrijheid geen privacy.. en ik miste me leven hier..
Kortom een super ervaring rijker en ben blij dat ik het gedaan heb en dat ik weer in NL ben.
Heb super leuke mensen leren kennen en ondanks alles hebben Beracha en k (vooral op de reis trg) geprobeerd altijd positief te blijven..
En zo zie jemaar.. zo kom je er wel.. er zijn altjid mensen die je wel helpen..
Mensen die dichtbijzijn of verweg..
Mensen die je goed kent of helemaal niet..
Die ben ik dus super dankbaar.. vooral de laatste dag Amerika..

Dus hier nog even een shoutout aan
- de lieve taxi chauffeur in philly
- de man die ons uitlegde hoe de new jersey train werkte
- de jongen in pennslanding die ons door heel pennslanding heeft gelopen naar de trein.
- het gezin uit Arizona
- de Freds die ons naar t vliegveld brachten

En nu..
Ja nu woon ik weer even bij mama in Enspijk.
Ik ben opzoek naar een Baan en een kamer in Utrecht.
Hard aan t solliciteren en aan t kijken voor een kamer..
De kamer heb k even op een laag pitje.. want eenbaan is even belangrijker.
Dus als iemand iets in de kinderopvang fulltime weet of een leuke kamer in Utrecht.. laat t even weten.

Nou dit was mijn (mis wel langste en) laatste blog.
Bedankt allemaal voor t lezen..

Liefs Chamlla